بررسی وضعیت پرورشی شتران دو کوهانه دشت مغان

شترهای دوکوهانه استان اردبیل به عنوان یک منبع ژنتیکی سازگار یافته، از سرمایه های عظیم ملی محسوب گشته که متاسفانه به علت تغییر سیستم حمل و نقل در کوچ و قاچاق و کشتار بیرویه، در معرض انقراض نسل قرار گرفته است. به منظور دستیابی به اطلاعاتی در زمینه پرورش شتران دو کوهان، همه شتران دوکوهانه دشت مغان به تعداد 84 نفر مورد بررسی قرار گرفت. در این دشت فقط 7 طایفه به صورت نیمه متحرک به پرورش شتر دوکوهانه که از تیپ گوشتی کرکی بوده مشغول میباشند. میانگین طول مدت آبستنی، درصد زایش درگله، سیکل فحلی در فصل جفت گیری و مدت جفت گیری (طول مقاربت) به ترتیب 3/12±384 روز، 2/3±3/99 درصد، 7/2±58/9 روز و 5/4±84/16 دقیقه بود. اولین جفت گیری منجر به آبستنی در ماده ها در سن حدود 3 سالگی و اولین جفت گیری منجر به بارور کنندگی در نرها در سن حدود 4 سالگی اتفاق می افتد. اغلب زایشها در فصل زمستان بوده ودرصد مرده زایی، سقط جنین، دوقلو زایی و قصرماندن درحد صفر می باشد. میانگین وزن زمان تولد ناقه های نر و ماده به ترتیب 6/4±16/40 و 4/4±25/38 کیلوگرم بوده، طول مدت شیردهی بطور متوسط 3/18±356 روز و زمان از شیر گیری ناقه ها در 32 ±350 روزگی اتفاق می افتد. مدت چرا در مرتع در طول سال بطور متوسط 39±246 روز بوده و فصول چرا شامل بهار، تابستان و پاییز می باشد. میانگین خوراک مصرفی روزانه که به صورت تغذیه دستی صورت می گیرد، در فصل زمستان برای هر نفر 76/1±54/8 کیلو گرم و غالبا شامل یونجه، خارشتر، علف شور، گون و سرسیوم می باشد. میانگین مصرف نمک سالیانه هر نفر 8/20±75/63 کیلوگرم و در بهار و تابستان صورت می گیرد. پروار بندی شتر در بین شترداران منطقه مرسوم نمی باشد. میانگین کرک و مو استحصالی سالانه از هر نفر شتر 56/2±46/8 کیلوگرم می باشد.