اقلیت، اکثریت و فلسفه مشروعیت

در این مقاله ضمن طرح بیان تاریخی شهید زیدبن علی(ع) در نفی اکثریت مذموم، مسئله اکثریت و اقلیت در قرآن کریم با اکثریت و اقلیت مصطلح در علوم سیاسی مقایسه و به این نتیجه رسیده است که اکثریت «لایعقلون و لایعلمون» در قرآن اکثریت مخالفین انبیاء و راه حق است و اصطلاح اکثریت و اقلیت در علوم سیاسی مربوط به امور حکومتی و اجرایی در زمینه انتخاب یک راه حل و یا فرد اصلح از بین صالحین است. به این معنی نه تنها اکثریت بلکه اقلیت مشارک نیز ممدوح است و ضرورت اجتماعی و از نظر فلسفه اجتماعی اسلام نیز جدایی از جماعت مذموم و همراهی با حق طلبان ممدوح و مطلوب است. نهایت، صلاحیت امری واقعی است نه انتخابی و انتخاب، قبول مشروع است نه مشرع.