مقایسه بخشش در افراد افسرده غیربالینی، افسرده بالینی و افراد بهنجار

توانایی بخشودن از جمله متغیرهای مهم و اثرگذار بر سلامت روانی افراد است که در ادیان بزرگ سفارش فراوانی به آن شده است. این تاکید سبب شده است که بخشش در افراد مذهبی بیشتر از افراد غیرمذهبی باشد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه بخشش در سه گروه افسرده غیربالینی، افسرده بالینی و بهنجار بود.
151 نفر شامل 60 نفر افسرده غیربالینی، 31 نفر افسرده بالینی و 60 نفر بهنجار که به صورت در دسترس از کلینیک های روانشناسی و مشاوره شهر تهران انتخاب شده بودند، پرسشنامه های بخشش و افسردگی بک را تکمیل نمودند.
نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد گروه بهنجار بخشنده تر از افراد افسرده غیربالینی و افسرده بالینی بودند اما برخلاف انتظار، بین گروه افسرده غیربالینی و افسرده بالینی تفاوت معناداری از نظر توانایی بخشودن وجود نداشت.
ویژگی های روانشناختی افراد افسرده به خوبی ناتوانی آنها را در بخشش نشان می دهد. شناخت تفاوت بین دو گروه افسرده بالینی و افسرده غیربالینی در توانایی بخشودن با توجه به تازگی حوزه مورد مطالعه نیازمند پژوهش های دقیق آتی است.