آثار اصلاح قیمت های انرژی بر انتشار آلاینده های زیست محیطی در ایران؛ مدل سازی تعادل عمومی محاسبه پذیر

سیاست افزایش قیمت حامل های انرژی از یک سو به کاهش مصرف انرژی های فسیلی منجر می شود و از سوی دیگر باعث افزایش هزینه های تولید و مخارج مصرفی می شود که تولیدکنندگان را به بهبود فناوری تولید تشویق کرده، خانوارها را به اصلاح الگوی مصرف ترغیب می کند. این تغییرات بر سطح انتشار آلاینده ها تاثیر می گذارد. هدف از این تحقیق محاسبه میزان تغییر در انتشار سالانه آلاینده های زیست محیطی، در اثر اصلاح قیمت های انرژی در ایران است. در این مطالعه یک مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر طراحی شده است که مشتمل بر 7 حامل انرژی (برق، گاز طبیعی، گاز مایع، بنزین، نفت سفید، نفت کوره، گازوییل) و 7 آلاینده (CO، CO2، SO2، SO3، CH، SPM، NOx) است. مدل تحقیق بر اساس ماتریس داده های خرد سال 1380 وزارت نیرو کالیبره شده است. در این تحقیق، به منظور تحلیل حساسیت انتشار آلاینده ها نسبت به چگونگی تغییرات فناوری تولید، سعی شده است نحوه تغییر فناوری در قالب سناریوهای مختلف کشش جانشینی بین حامل های انرژی نیز شبیه سازی شود. نتایج نشان می دهد در سناریوهای مختلف اصلاح قیمت حامل های انرژی، انتشار اغلب آلاینده ها کاهش یافته است. لیکن در مورد CO و CH بنا به چگونگی تغییر فناوری تولید پس از افزایش قیمت، ممکن است انتشار این دو آلاینده با کاهش یا افزایش مواجه شود. کاهش در سطح انتشار دی اکسیدکربن CO2 بین 9% تا 16% محاسبه شده است.