اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی صفات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا

به منظور بررسی اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا (Ten. Pinus brutia) شامل درصد جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، قدرت جوانه زنی و شاخص بنیه، بذرها در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار تنش آبی و 5 تیمار پیری زودرس در ظرف های پتری قرار گرفتند. پتانسیل های آبی 0، 2-، 4-، 6- و 8- بار با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول 6000 (PEG-6000) و تیمار پیری زودرس به مدت 0، 24 ساعت، 48 ساعت، 72 ساعت و 96 ساعت در دمای 40 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 100 درصد بر بذرها اعمال شد. بعد بذرها به مدت 37 روز در ژرمیناتور در شرایط استاندارد جوانه زنی 16 ساعت روشنایی با شدت 1000 لوکس نوری و دمای 5 ± 20 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. هدایت الکتریکی محلول نیز پس از قرار دادن 3 تکرار 50 عددی بذرهای هر یک از تیمارهای مختلف پیری زودرس پس از گذشت 24 ساعت در انکوباتور در دمای 25 درجه سانتی گراد، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش آبی و پیری زودرس بر خصوصیات فیزیولوژیکی بذر اثر گذاشتند و با کاهش توان جذب آب (از صفر تا 8- بار) و افزایش طول دوره پیری زودرس اندازه صفات فوق کاهش معنی داری یافت. همچنین میزان هدایت الکتریکی در شاهد کمترین و در همه تیمارهای پیری زودرس بیشترین بود. همین طور شاخص بنیه بذر بیشتر از درصد جوانه زنی تحت تاثیر تیمارهای تنش آبی و پیری زودرس قرار گرفت.