نقص نظریه ذهن در بیماران اسکیزوفرن دارای علائم مثبت و منفی: نقیصه حالتی یا صفتی

تحقیق حاضر به بررسی نقص نظریه ذهن در اسکیزوفرنیک های دارای علایم مثبت و منفی، همشیرهای آنها و مقایسه آن با افراد سالم می پردازد.

طرح پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسه ای بود. 40 بیمار اسکیزوفرن و 40 فرد همشیر بیماران به روش نمونه گیری در دسترس از میان بیماران بستری در بیمارستان رازی انتخاب شدند. 40 نفر نیز به عنوان گروه کنترل از بین کارکنان آموزش و پرورش پس از همتاسازی با گروه بیمار به شیوه نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی ها به«نسخه کامپیوتری تست تجدید نظر شده ذهن خوانی از طریق چشم های کوهن» پاسخ دادند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج پژوهش نشان داد که نظریه ذهن در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در قیاس با افراد سالم آسیب دیده است (01/0>P؛ 54/69=F) و این آسیب در افراد اسکیزوفرن نقص وابسته به صفت است. بین نوع نقص نظریه ذهن (صفتی یا حالتی بودن نقص) در اسکیزوفرن های دارای علایم مثبت و منفی تفاوت معناداری مشاهده نشد.

با توجه به یافته ها می توان گفت که بیماران اسکیزوفرن، پیش از ابتلا دارای نقص نظریه ذهن بوده و در اثر تجربه بیماری این نقیصه تشدید یافته است.