گردشگری به ویژه گردشگری دینی و زیارتی مهم ترین قطب توسعه ی پایدار (مطالعه موردی شهر کاشان)

گردشگری زمینه ی جدید مطالعاتی است که تا دهه ی1990مطالب اندکی در مورد نقش آن در اقتصاد و فرهنگ شهرها و روستاها مشاهده می گردید. در واقع، شهرهایی که میلیون ها بازدید کننده را جذب می کرده، به ندرت به نقش گردشگری آن پرداخته شده است. در واقع، از نقش گردشگری در برنامه ریزی ها به ویژه برنامه ریزی های شهری و روستایی غفلت شده و کمتر از آن بهره گیری گردیده است. این در حالی است که، گردشگری گسترده ترین صنعت خدماتی است که قادر است در اینده ی نه چندان دور، پرشتاب تر از گذشته جهت افزایش سطح فرهنگ عمومی، سودآوری افزون تر، ایجاد صلح، گفتگوی تمدن ها، تفاهم، دوستی و مودت در سطح بین المللی، پیشرو یا برابر با سایر صنعت ها از جمله نفت نمایان گردد. ایران اسلامی نیز با آن همه آثار تاریخی، مذهبی و طبیعی توان مندی های درخور توجهی دارد که باید مدبرانه بهترین بهره گیری از آن بشود. با توجه به این که کشور ایران در سال1385حدود13میلیون نفر گردشگر داخلی و تعداد2171699نفر گردشگر خارجی را پذیرا بوده است با این وجود، هنوز جهت توسعه ی این صنعت در اول راه قرار داریم. شهر کاشان با جاذبه های گردشگری گوناگون، میراث فرهنگی گران بهایی را در خود عجین دارد که در بسیاری از شهرهای ایران و جهان نظیر آن به چشم نمی خورد و از جهت گردشگری به ویژه گردشگری دینی و زیارتی، به عنوان یک قطب گردشگری، قادر است گردشگران زیادی را از ایران و سراسر گیتی به خود جذب کند، به نحوی که در نوروز سال1387تعداد200000/1نفر گردشگر را پذیرا بوده است. بنابراین، باید متولیان امر راهبردهای لازم و ضروری را به اجراء در آورند تا این صنعت کارا و سودآور، زمینه ی اشتغال زایی به ویژه برای جوانان را فراهم و شهر کهن کاشان را به توسعه ی پایدار و تعالی لازم برساند که در این مقاله به اختصار به این مهم پرداخته می شود.