بررسی میزان نیاز به راهنمایی دانش آموزان دبیرستان های شهر تهران

پژوهش حاضر میزان نیاز به راهنمایی دانش آموزان دبیرستانهای شهر تهران را در شش زمینه جسمانی، اجتماعی، روانی، شغلی، تحصیلی و مذهبی مورد بررسی قرار داده است. فرضیه اصلی این پژوهش عبارت است از: بین دانش آموزان دبیرستانی از لحاظ میزان نیاز به راهنمایی در شش زمینه جسمانی، اجتماعی، روانی، شغلی، تحصیلی و مذهبی تفاوت وجود دارد. نمونه مورد نظر را 422 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مدارس دولتی و غیر انتفاعی شهر تهران تشکیل می داد بدین ترتیب که ابتدا مناطق و مدارس با روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب و بعد از طریق نمونه گیری طبقه ای تناسب جنس و نوع مدرسه در آن رعایت شده و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان مدارس منتخب 10 کلاس برگزیده شد. روش تحقیق زمینه یابی و ابزار پژوهش در این بررسی، پرسشنامه راهنمای نیازهای دانش آموزان دبیرستانی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی نظیر درصد، فراوانی و شاخص آمار استنباطی آزمون مجذور کای، ضریب همبستگی سامرز و ضریب تعیین استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر این بود که میزان نیاز به راهنمایی دانش آموزان در زمینه های مختلف متفاوت است. نیاز تحصیلی در درجه اول و نیاز شغلی در درجه دوم اهمیت قرار داشتند. ازاین رو لازم است مشاوران مدارس برنامه ریزی متفاوتی برای رفع نیاز های دانش آموزان داشته باشند و توجه ویژه ای به نیاز های تحصیلی و شغلی داشته باشند.