ارزشیابی عملکرد فارغ التحصیلان کارشناسی پرستاری از دیدگاه خودشان و سرپرست بلافصل آنان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1380

یکی از راه های سنجش حاصل نهایی برنامه های آموزشی ارزشیابی عملکرد فارغ التحصیلان در محیط کار است. به همین منظور, مطالعه ای تحت عنوان «ارزشیابی عملکرد فارغ التحصیلان کارشناسی پرستاری از دیدگاه خودشان و سرپرست بلافصل آنان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1380» انجام شده است. روش ها. این پژوهش، یک مطالعه Triangulation است که در دو مرحله و به دو روش انجام شده است. در مرحله اول, به منظور کسب اطلاعات ضروری برای طراحی پرسشنامه از روش دلفی و در مرحله دوم, یعنی اجرای ارزشیابی, از روش Survey با طرح موازی استفاده شده است. روش نمونه گیری به طریق سرشماری است و جمعیت پژوهش شامل 97 فارغ التحصیل کارشناسی پرستاری و 49 سرپرستار است. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ای شامل 6 حیطه عملکردی است که دارای روایی محتواست و پایایی آن نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده است. نتایج. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین ارزشیابی عملکرد از دیدگاه فارغ التحصیلان در کلیه حیطه ها به جز حیطه آموزشی و پژوهشی به مراتب بالاتر از میانگین ارزشیابی از دیدگاه سرپرستاران می باشد. علاوه بر آن, بیشترین و کمترین درصد فراوانی در سطوح خوب تا عالی از دیدگاه فارغ التحصیلان به ترتیب مربوط به حیطه مراقبت های پرستاری (7/91 درصد) و حیطه آموزشی و پژوهشی (3/42 درصد) و در همین سطوح از دیدگاه سرپرستاران به ترتیب مربوط به حیطه تکامل و توسعه حرفه ای (3/67 درصد) و حیطه آموزشی و پژوهشی (6/30 درصد) بوده است. بحث. ضعف عملکرد فارغ التحصیلان پرستاری را در حیطه آموزش و پژوهش می توان با برنامه ریزی های مشترک و همکاری گروه های آموزشی بالینی برطرف نمود و با ارائه آموزش های مداوم در خصوص پژوهش و تنش های آموزشی پرستاران این عملکردها را بارور نمود.