تحول شناخت و استدلال نوجوانان دختر و پسر راهنمایی در رفتارهای جامعه یار و مساعدت به دیگران

این پژوهش با هدف بررس تحول شناخت و استدلال نوجوانان دختر و پسر راهنمایی در رفتارهای جامعه یار و مساعدت به دیگران در شهر اصفهان به مرحله اجرا درآمد.
جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر و پسر مدارس راهنمایی شش ناحیه شهر اصفهان تشکیل داده اند که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای 120 دختر و 120 پسر (در مجموعه 240 نفر) برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل معمای جشن تولد آیزنبرگ، لنون و رات (1983) برای سنجش استدلال شناختی رفتار جامعه یار و مقیاس رفتار مساعدت به دیگران هورنای و کولیج (2004) بوده است. داده های حاصله با استفاده از Z گلاس و آزمون t گروه های مستقل مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها حاکی از آن بود که بین سطوح استدلال شناختی رفتار جامعه یار (شامل جهت گیری نیاز به دیگران، جهت گیری تایید، جهت گیری همدلانه و جهت گیری ارزشهای درونی) در بین دختران و پسران سه گروه سنی 12، 13 و 14 سال تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0P<)، اما مقایسه سنی (نه بر مبنای جنسیت) در سطوح استدلال شناختی رفتار جامعه یار حاکی از آن بود که گروه سنی 14 سال کمتر از گروه سنی 12 و 13 سال در سطح جهت گیری تایید هستند، اما در سطح جهت گیری همدلانه بالاتر هستند. در مساعدت به دیگران نیز شواهد نشان داد که دختران هر سه گروه سنی 12، 13 و 14 ساله در سه حوزه نوعدوستی، نیاز به رابطه و خود خوارسازی به طور معناداری (05/0P<) دارای میانگین بالاتری هستند.
شواهد حاصل از این پژوهش نشان می دهد که رفتارهای جامعه یار دانش-آموزان دختر و پسر ایرانی از شخصیت آنها آنها تاثیر زیادی می پذیرد.