نقش ابعاد یادگیری خودراهبر در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

سرزندگی تحصیلی و یادگیری خودراهبر از عوامل تاثیر گذار بر یادگیری هستند و در موفقیت تحصیلی دانشجویان نقش بسزایی دارند. هدف از پژوهش حاضر، نقش ابعاد یادگیری خودراهبر در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی94-1393 در دانشگاه علوم پزشکی لرستان بودند. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای نسبی و تعداد 369 نفر به عنوان حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعیین شد. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه یادگیری خودراهبر و سرزندگی تحصیلی استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t گروه های مستقل به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که بین یادگیری خودراهبر (r=0/33) و ابعاد آن (خودکنترلی (r=38/0)، خودمدیریتی (r=0/27) و رغبت برای یادگیری (r=0/31) )با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (P<0/01) و از بین ابعاد یادگیری خودراهبر، خودکنترلی و رغبت برای یادگیری پیش بینی کننده های معنی داری (01/0>F=36/02، P) برای سرزندگی تحصیلی دانشجویان بودند. همچنین مقایسه ابعاد یادگیری خودراهبر نشان داد که دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر از خودکنترلی و رغبت برای یادگیری بالاتری برخوردارند (P<0/01). در حالی که دانشجویان پسر سرزندگی تحصیلی بالاتری نسبت به دانشجویان دختر دارند P<0/01)).
نتایج پژوهش حاکی از اهمیت نقش یادگیری خودراهبر، در ارتقای سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوده و توصیه می گردد کارگاه هایی برای افزایش یادگیری خودراهبر دانشجویان برگزار شود.