سال 1381 مجموعه داستانی درآمده بود که بدجوری بوی خاکستری «بهرام صادقی» عزیز را می داد. اسمش بود «خنده در خانه تنهایی» نوشته «بهرام مرادی» که می گفتند ساکن برلین است و پیش از این، دو مجموعه داستان به نام های «شکار لحظه ها» (1992 آلمان) و «یک بغل رز برای اسب کهر» (2000-سوئد) درآورده است. آنها را نخوانده بودیم ولی این یکی طنزی باریک، زبانی بایسته و فضایی «صادقی» گونه داشت. بیشتر داستان ها در همین حدود بودند. یعنی فرزندان خلف آن جد بزرگ. اما دو داستان «L» و «چشم های پنهان روز واقعه» پا را فراتر گذاشته بودند و پرچم استقلال بهرامی دیگر