این ماجرا زمانی روی داد که او 10 سال داشت. دخترعمه در طبقه بالای خانه عمه جان در حال تعلیم گرفتن از معلم گیتارش بود و او با حسرت چشم به دست هایی دوخته بود که روی دسته گیتار بالا و پایین می رفت و نت ها را اشتباه می زد. صدای سحرآمیز ساز در خانه می پیچید و در سر او می گشت. کاش می شد لحظه ای آن گیتار را به او می دادند تا به معلم نشان داد که می تواند خیلی بهتر از دختر عمه بزند. به خانه آمد و به پدر گفت که می خواهد گیتاری داشته باشد. که عاشق این ساز و صدایش شده است. فردای آن روز گیتار دخترعمه با نت هایش به او تعلق داشت. اینکه آیا دخترعمه با گیتار دیگری به ساز زدن ادامه داد یا نه در این ماجرا گم و فراموش شد.