سجاد صاحبان زند: همیشه جرج کلونی را با لباس راه راه زندانی ها تصور می کنم که با دو رفیقش از زندان فرار کرده است. این تصویر با چند ملودی موسیقی کانتری در ذهنم کامل می شود. این تصویر از جرج کلونی، او را به نظرم مردی شوخ و شنگ، کمی خوش شانس و در نهایت کمی ساده لوح می رساند. جرج کلونی برایم نمادی از فیلم «اوه برادر کجایی؟» است. حتی زمانی که فیلم های جدی این بازیگر- کارگردان را دیدم، باز هم این تصویر از ذهنم پاک نشده است. او در «سیرانا» و «شب به خیر و موفق باشی» نقش هایی سیاسی داشته، در «سولاریس» ایفاگر یک نقش جدی و فلسفی است، با این همه هنوز برای خیلی از دوستدارانش با «اوه برادر کجایی؟» به یاد آورده می شود. حتی نطق های آتشینش، فعالیت های صلح دوستانه اش و انتقادهای همیشگی اش به جرج بوش هم هیچ خللی به این ماجرا وارد نکرده است: انتقادهایی که حتی باعث شد او را خائن به کشورش امریکا بدانند. او در آخرین اظهارنظرش در این مورد گفته است:«به دلیل مخالفتم با جنگ در عراق من را خائن به امریکا لقب داده اند.»

فیلم «اعترافات یک ذهن خطرناک» و «شب به خیر و موفق باشی» ساخته جرج کلونی برخلاف دیگر بازی هایش کمتر مورد توجه قرار گرفته است. او در این مورد گفت:«همیشه در تلاشم تا موضوعاتی را در فیلم هایم مطرح کنم که رسانه های جمعی کمتر به آن پرداخته اند، حتی اگر فیلم من در فروش موفقیت چندانی نداشته باشد.» کلونی در چند وقت اخیر تلاش زیادی برای حل بحران نسل کشی در دارفور سودان انجام داده است. او در سفر اخیر خود به جشنواره فیلم دوبی و در جلسه نمایشی فیلم «مایکل کلایتون» هم این مساله را فراموش نکرده است. او اظهار امیدواری کرده که امارات متحده عربی از نفوذ خود در منطقه سودان بهره ببرد تا نسل کشی دارفور خاتمه یابد.