اگرچه تیمور بختیار قبل از تصدی ریاست ساواک، زمانی که فرماندار نظامی تهران و راه آهن سراسری و رئیس مرکز لشکر دو زرهی بود، ثروت زیادی را از راه چپاول بیت المال و نیز تصرف عدوانی اموال و زمین های مردم به دست آورده بود، با این حال به محض ورود به ساواک، عطش قدرت طلبی و مال دوستی او صدچندان شد و با سوءاستفاده از موقعیت شغلی خود، حیطه دزدی ها و غارت های خود را گسترش داد و در سایا ایجاد رعب و وحشت، چنگال تیز و بی رحم خود را در پیکر نحیف جان و مال و ناموس ملت رنج دیده فرو برد و تا آنجا که می توانست خود را از اموال حرام فربه کرد. او در روز روشن نوامیس مردم را به وسیله مامورانش می ربود تا به عیاشی های شبانه بپردازد. عیاشی هایی که صدها آشیانه را ویران ساخت و خانواده های زیادی را متلاشی کرد.