پرویز کلانتری در هشتمین دهه زندگی اش همچنان در آتلیه نقاشی اش سر می کند و همچنان به کار نقاشی مشغول است. او گهگاهی در محفل و مراسمی خودجوش که در یادبود هنرمندی از دست رفته یا تجلیل از هنرمندی در قید حیات برگزار می شود، خودی می نماید و سخنی درباره دوست هنرمندش بر زبان می راند و پس از آن باز به کنج امن خویش پناه می برد. البته وی اخیرا نیز مجموعه ای از آثار نقاشی اش را پس از سال ها در گالری «ساربان» به تماشا گذاشت و این بار «بودن» خویش را با آثارش فریاد کشید.با او به گفت وگو نشسته ام و درباره نقاشی هایش، مکتب «سقاخانه» و همچنین وضعیت فعلی نقاشی ایران پرسیده و شنیده ام.