آرشیو چهارشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۸۹، شماره ۱۹۸۸۹
دانش و پژوهش
۷

گاوها در خدمت سوخت زیستی

پژوهشگران آمریکایی در تحقیقات خود حدود 30 هزار ژن را در معده گاو یافتند که می توانند برای تولید سوخت زیستی مورد استفاده قرار گیرند.

گاوها علفخوار هستند و بنابراین معده آنها توانایی هضم و گوارش سلولز و «همی سلولز» را دارد.

این مواد با وجود برخورداری از خاصیت مغذی بالابرای بسیاری از ارگانیسمها غیرقابل هضم هستند، در حالی که حیوانات نشخوار کننده ای چون گاو می توانند تمام این مواد را گوارش کنند.

اکنون گروهی از محققان موسسه «ژنوم مشترک» وزارت انرژی آمریکا و موسسه بیوساینس موفق شدند ژنهای میکروبهایی را که از سیرابی گاو به دست آمده بود استخراج کنند. به این ترتیب این محققان حدود 30 هزار ژن را شناسایی کردند که این ژنها آنزیمهایی را رمزگذاری می کنند که قادرند بیومس (زیست توده) را به قندهای ساده تجزیه کنند.

تجزیه بیومس به قندهای ساده اولین گام مهم برای تولید سوختهای زیستی است.

یکی از دشواریهای بزرگ در تولید سوختهای زیستی انبوه و ارزان این است که تنها یک درصد از گونه های میکروبهای زمین می توانند در لابراتوار کشت داده شوند.

این محققان توضیح دادند: «صنعت به دنبال متدهای جدید و موثری برای تبدیل بیومس به نسل جدیدی از سوختهای زیستی تجدیدپذیر است.

در این آزمایشات، دانشمندان آمریکایی از گونه ای ارزان به نام Panicum virgatum که یکی از مهم ترین مواد اولیه برای تولید سوخت زیستی است، استفاده کردند. این ارزن به گاو داده شد. سپس وارد سیرابی این حیوان لوله ای شد که انتهای آن یک کیسه نایلونی قرار گرفته بود.

بنابراین زمانی که گاو عمل نشخوار را انجام داد ماده نشخوار شده مستقیما وارد کیسه نایلونی شد و اینگونه دانشمندان توانستند پس از 72 ساعت ژنهای میکروبهای درون سیرابی گاو را شناسایی کنند.

در این آزمایش 270 میلیارد کپی از پایه ژنها به دست آمد که حدود 100 برابر بیشتر از کل ژنوم انسان است.

از میان بیش از دو میلیون ژن 27 هزار و 755 ژن انتخاب شدند که این ژنها آنزیم های کربوهیدراتهای فعال را رمزگذاری می کردند.

براساس گزارش ساینس، از این تعداد 45 ژن با فعالیت گوارش سلولز ارتباط داشتند. همچنین 20 درصد از این ژنها قادر بودند پلی ساکاریدهای داخل مواد اولیه برای تولید سوختهای زیستی را تجزیه کنند.

این محققان امیدوارند نتایج این کشف و تهیه این آنزیمها به روش سنتزی بتواند در آینده منجر به تولید انبوه سوختهای زیستی شود.