آمدم اما ندیدم گنبدی، گل دسته ای را

یا ضریحی تا بگیرد دستهای خسته ای را

آمدم پایین پایت تا دورکعت گریه باشم

پای درگل شد، چه سازی پای در گل رفته ای را؟

دررواق بی چراغ تربتت آهی کشیدم

چلچراغی روشن آوردی رواق دیده ای را

گفتنی ها را نگفتند از تو وکی می توان گفت؟

روزهای تیره تر ازشام و دست بسته ای را

تیر باران بود و باران می چکید از پیکر تو

ابر تابوت و شنیدم هق هق پیوسته ای را

در هوای ابری چشمان بغض آلود سقا

آسمان می برد بالاروح ازتن رسته ای را