در این یادداشت کوشیده ام این نکته را بیان کنم که در میان مسوولان فدراسیون کوهنوردی و بسیاری از کوهنوردان و دیگر افراد جامعه، این تصور نادقیق وجود دارد که کوهنوردی کشور دارای یک «متولی» است و صعودها به دو دسته مجاز و غیرمجاز (!) تقسیم می شود. واقعیت اما این است که نزدیک به صد درصد مجموع برنامه های کوهنوردی کشور به دست مردم و سازمان های مردم نهاد انجام می شود و فدراسیون کوهنوردی نقشی در مدیریت این فعالیت ها ندارد. بنا بر این، طرح قضیه متولی گری و صدور مجوز برای کوهنوردی (در داخل یا بیرون از کشور) اساسا بلاموضوع است. در هیچ کجای همین اساسنامه کنونی فدراسیون های ورزشی که پر از ایراد است و بنا به الزام کمیته جهانی المپیک باید تغییر کند تا فدراسیون ها صورت غیردولتی یابند، نیامده است که فدراسیون«متولی» ورزش است.