متاسفم که بگویم هنرهای سنتی در کشور ما همیشه مظلوم و مورد بی توجهی واقع شده است. مگر در زمان زنده بودن استاد ولی الله ترابی چقدر به او بها دادند که حالابا درگذشت این هنرمند به او توجه نشان دهند و اصلاارزش کارهای او چقدر مشخص شده است؟ مرشد ترابی غریبانه درگذشت.

با این همه انگار این بی توجهی ها سرنوشت خیلی از هنرمندان بزرگ جامعه ماست. وقتی محمود استادمحمد به دلیل بی دارویی فوت می کند چه انتظاری داریم که استاد ترابی در مرکز توجه و حمایت، از دنیا برود؟ در کجای دنیا با یک استاد و پیشکسوت هنر این کار را می کنند که در اینجا با هنرمندی مانند مرشدترابی چنین کردند؟ هیچ کجای دنیا با یک هنرمند ملی چنین رفتارهایی نمی شود.

متاسفانه هر استاد و هنرمندی که از دست ما می رود، جایگزین دیگری برایش نداریم چون به دنبال این نبوده ایم که قدر این اساتید را بدانیم و جایگاهشان را گرامی بداریم. مرشد ترابی و محمود استادمحمد در سکوت و به دور از توجه درگذشتند و باید افسوس این را بخوریم که در نبود آنها جایگاهشان چگونه حفظ می شود؟ ناراحت کننده است که روز به روز در این زمینه عقب تر می رویم و قدر داشته هایمان را نمی دانیم.