محمد علی علومی داستان نویس و طنزپردازی که بر استفاده از گویش مناطق در داستان هایش تاکید دارد، در جلسه روزنمایی آخرین کتابش گفت: «200 سال است لهجه تهرانی فقط به جهات سیاسی، اقتدار بی جهتی بر ادبیات ایران تحمیل کرده است و این در حالی است که ما زبان هایی داریم مثل طبری و گیلکی که خیلی قدیمی هستند و حتی قبل از ورود آریایی ها به ایران در این سرزمین وجود داشته اند.»

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست عصر تجربه عصر روز یکشنبه 26 آبان با رونمایی از کتاب «جناب آقای دیو» نوشته محمدعلی علومی و در مراسمی با حضور اسماعیل امینی، احمد عربلو، قاسم زاده، علیرضا لبش و محمد حسنی در محل سرای داستان بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان برگزار شد.

علومی در سخنرانی این مراسم گفت: «برای نگارش داستان ابتدا خلاقیت و سپس نظریه مهم است؛ هنر یعنی قالب ها را شکستن و از بایدها و نبایدها گذشتن که باید به این مهم نیز توجه بسیار کرد.»

او همچنین در مورد لهجه داستان هایش گفت: «200 سال است لهجه تهرانی فقط به جهات سیاسی، اقتدار بی جهتی بر ادبیات ایران تحمیل کرده است و این در حالی است که ما زبان هایی داریم مثل طبری و گیلکی که خیلی قدیمی هستند و حتی قبل از ورود آریایی ها به ایران در این سرزمین وجود داشته اند. این اقتداری که به آن اشاره کردم، متاسفانه 200 سال است که گویش تهرانی را در ایران غالب کرده است. البته کسانی مانند احمد محمود و نیما یوشیج سعی کردند گویش منطقه خود را همان طور که در صرف و نحوشان وجود دارد، در رمان ها و اشعارشان بیاورند.»