آرشیو چهار‌شنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۳، شماره ۳۱۷۵
اندیشه اقتصادی
۲۹
زاویه

تجربیات بیست و پنج کشور برای یارانه ها

به جای یارانه، فرصت های اشتغال را افزایش دهیم

دکتر یدالله دادگر ( استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی)

بر اساس تئوری های اقتصاد بخش عمومی و همچنین بر اساس تجربه های سیاست های یارانه ای مربوط به بیش از 25 کشور می توان به جمع بندی زیر دست یافت:

نخست اینکه یارانه نقدی به طور عمده تنها برای تقویت بنیان های بخش تولیدی پرداخت می شود و نه بخش مصرفی. دوم در مواردی که برخی خانوارها با شرایط حادی مواجه می شوند، تنها برای زمان محدود و فقط به دو دهک آخر درآمدی، نوعی کمک مصرفی (بیشتر به صورت کالا) صورت می گرفته است. سوم در برخی از کشورها به جای دادن یارانه مستقیم به خانوارهای فقیر، سعی می کردند مشکل بیکاری اعضای خانواده های یاد شده را حل کنند و به عبارت دیگر تلاش می کردند به طور غیرمستقیم به آنها کمک کنند تا روی پای خود بایستند و یارانه دریافت نکنند. می توان نتیجه گرفت که: در درجه اول پرداخت یارانه به تمامی مصرف کننده ها نوعی به نابودی کشاندن اقتصاد ملی است و باید در اولین زمان ممکن از این سیاست تحمیل شده و نابخردانه دولت قبلی فاصله گرفت. دوم دولت باید از طریق شبکه های سراسری مثل رادیو، تلویزیون و مانند آن به روشنگری در مورد حل این مشکل تحمیل شده ادامه دهد. سوم مناسب است که یارانه خانوارهای چهار نفری که بالای 5/2 میلیون تومان درآمد دارند، حذف شود. چهارم پیشنهاد می شود از این فضای اصلاح سیاست یارانه ای استفاده شود و دولت از طریق فرم های اظهارنامه مالیاتی به شناسایی مجموع درآمد خانوارها اقدام کند و بعد مالیات بر اساس مجموع درآمد سالانه گرفته شود. بر این اساس نوعی پایه داده ای (Data Base) برای بررسی ها و سیاست گذاری های دیگر نیز فراهم می شود. پنجم همان طور که مسوولان و مشاوران محترم دولت در نظر دارند در صورت ایجاد درآمدی از ناحیه انصراف شهروندان از دریافت یارانه، مناسب است در حال حاضر درآمد مربوطه به بخش درمان اختصاص یابد.