گاهی یک سریال در زمان پخش اول برای بیننده خاطره ای خوش به جا می گذارد. به طوری که اگر قرار باشد سال ها بعد دوباره از تلویزیون پخش شود، احتمالابیننده مشتاق تماشای آن است تا هم به اصطلاح نوستالژی هایش برایش زنده شود و هم ببیند مرور زمان چه تاثیری بر دریافتش از سریال مورد علاقه اش گذاشته است.

اما بیشتر اوقات دیدن دوباره سریالی که مثلا ده یا بیست سال پیش پخش شده یادآوری می کند که با مرور زمان چقدر همه چیز تغییر می کند. از شکل خانه ها و خیابان ها گرفته تا سر و وضع ظاهری آدم ها و دغدغه ها و مشکلاتی که داشتند، همین طور داستان ها، شکل بازی ها، جزئیاتی مثل طراحی ماجراهای فرعی و حتی شوخی ها، همه چیز گاهی آنقدر متفاوت است که بیننده از تماشای تکرار سریال دلزده می شود و خاطره خوب سال ها قبلش را از دست می دهد. انگار تاریخ مصرف این سریال ها به سر رسیده است.