1- تحلیلگران اجتماعی بر این باورند که در دوران گذار جوامع، یعنی وقتی تغییر از جوامع سنتی به جوامع مدرن در حال وقوع است، «فردگرایی» بشدت قوت پیدا می کند. این در حالی است که جوامع مدرن و توسعه یافته این مرحله را پشت سر گذاشته اند و در این جوامع «جمع گرایی» بروز و ظهور پررنگ تری در مسائل اجتماعی دارد. به این اعتبار، در جوامع پیشرفته «روابط شهروندی» تعریف و مفهوم پیدا می کند و توجه به «مصالح عمومی» اهمیت می یابد.

بروز «فردگرایی» در جوامع در حال گذار، کاملا بعد عاطفی افراد را متاثر می کند؛ به این معنا که انسان ها بیشتر تمایل به تنهایی دارند و متعاقب آن ارتباطات اجتماعی رنگ می بازد. امیل دورکیم، جامعه شناس فرانسوی، بر این عقیده است که اگر بخواهیم جامعه ای سالم داشته باشیم، نخستین شرط آن است که «اخلاق عمومی» یا «وجدان جمعی» را تقویت کنیم.