بحران کم آبی به منزله یک تهدید بزرگ است. اگرچه می توان با تغییر الگوی کشت، این تهدید را به یک فرصت تبدیل کرد. توجه به کم آبی یک ضرورت است و در چنین شرایطی کشاورزی به روش سنتی نمی تواند پاسخگوی نیازهای داخلی باشد و از همه مهم تر باید توجه داشت این شرایط می تواند به منفک شدن نیروی کار از بخش کشاورزی منجر شود.

از بحران کم آبی می توان به عنوان فرصتی برای کشت و توسعه گیاهان دارویی که در مقایسه به میزان آب کمتری نیاز دارند، استفاده کرد. از طرف دیگر مساعد بودن جنس خاک برای کشت گیاهان دارویی که نیاز آبی کمتری دارند می تواند تهدید کم آبی را به فرصتی بزرگ تبدیل کند. پیش بینی ها نشان می دهد در آینده ای نزدیک حوزه گیاهان دارویی می تواند یکی از زمینه های تاثیرگذار در ایجاد اشتغال در سطح کشور باشد و در نتیجه داروهای گیاهی بتواند صنعت بزرگی را تحت پوشش قرار دهد. از آنجا که در زمینه توسعه صنعت گیاهان دارویی و داروهای گیاهی پیشرفت های قابل ملاحظه ای به دست آمده است این نگرانی وجود دارد که اگر بخواهیم دسترسی به این فناوری را به آینده موکول کنیم ممکن است دیگر کشورهایی که به این فناوری دست یافته اند آن را انحصاری تلقی کنند.

اگر در این سیاست های کلان ابلاغ شده از سوی رهبر معظم انقلاب درخصوص علم و فناوری قدری تعمق کنیم متوجه می شویم باید در زمینه علم و فناوری با نگاه جهاد علمی مستمر مرجعیت علمی را سرلوحه کارمان قرار دهیم و از سیاست های اعلام شده از سوی رهبر معظم انقلاب به عنوان مرجع سیاستگذاری و برنامه ریزی استفاده کنیم. ایران مهد گیاهان دارویی است که این ویژگی برای کشور مزیت نسبی به شمار می آید که باید از این راه به خلق مزیت رسید.

واقعیت این است که گیاهان دارویی مقوله ای است که علاوه بر ایجاد اشتغال می تواند ارزش افزوده چند برابری به همراه داشته باشد. به عبارت دیگر باید مدنظر داشته باشیم با توسعه کشت گیاهان دارویی راه را به اشتباه نرویم و با خام فروشی از مسیر اصلی که توسعه شرکت های دانش بنیان و ایجاد ارزش افزوده است، فاصله نگیریم.