زمانی نه چندان دور، به کسانی که راحت و زیاد دروغ می بافتند، می گفتند «دروغ حناق نیست که بیخ گلوت رو بگیره.» ولی این مثل انگار در این روزگار بیشتر کاربرد دارد. دروغ که از بزرگ ترین گناهان دینی و آبروبرترین گناه های اجتماعی ست، حالت نقل و نبات یافته و شوربختانه هر قدر روی صندلی بزرگ تری نشسته باشی، هم بزرگ تر دروغ می گویی هم آسان تر. دروغ هایی که نه تنها حناق نمی شود تا گلو را بگیرد، که با آنها انگار راحت تر نفس می کشی و لابد می خندی به ریش دیگران یا حتا جامعه یی که دروغ و دروغ های تو شده است بلای جان شان. اصلااین حناق چیست؟ حناق با ح و تشدید روی نون، در اصل خناق بوده است با خ و بی تشدید. بعید