قشنگ کامکار نخستین زنی است که پس از انقلاب روی صحنه رفت و به صورت صحنه ای موسیقی اجرا کرد. متولد1332 سنندج و از اعضای گروه کامکارهاست. هویت او معمولابا گروه کامکارها شناخته می شود، گرچه خارج از این گروه نیز اجراهای زیادی داشته. ویولن را در کودکی نزد پدر آموخت و اکنون سه تار می نوازد. در جوانی با محمدرضا لطفی ازدواج کرد اما به متارکه انجامید. این جدایی هیچگاه از احترام لطفی نزد کامکارها نکاست و مرگ لطفی کامکارها را در غمی بزرگ فرو برد. قشنگ کامکار زیاد اهل مصاحبه نیست و تنهایی اش بیشتر در حس و حالی که با ساز پیدا می کند، معنا می یابد. ورود به این تنهایی پرمعنا چندان آسان نبود و برای انجام این