من به نسل اکبر آزاد که ترانه های جالبی در عرصه موسیقی پاپ سروده و شنیده است حق می دهم. حق می دهم که معیارش ماندگاری ترانه باشد. حق می دهم که به بلبشوی اوضاع ترانه در این روزگار معترض باشد و با ظهور چند ترانه سرا و خواننده جوان و جوان ترهایی مثل من به وجد نیاید. به هر حال روزگاری ترانه های او و هم نسلانش غوغا می کرد. حالااما سال هاست کار نمی کند. با این که هم می تواند ترانه بگوید، هم آهنگ بسازد و هم بخواند(طبق گفته خودش). می گوید اگر این کار را بکند برای خودش دشمن می تراشد. می گوید دوستانش در بستر مریضی افتاده اند. می گوید ترانه باید مثل عطر گل بپیچد در وجود شنونده و او را در همان دفعه اول میخکوب