بخش وسیعی از سرزمین مان آب و هوایی گرم و خشک دارد؛ سرزمینی که بخشی از آن کویر لم یزرع است و ناله باد در میان بوته های خشک و تنکش قرن هاست در گوش ساکنانش صدا می کند و آنها را به راه حلی برای گریز از گرما و خشکی می کشاند.

سرداب یا سردابه، یک سویه معماری سنتی و یکی از راهکارهای شگرف رهیدن از گرمای تابستان، آفتاب داغ کویر و نگهداری مواد غذایی و تهیه آب خنک است. رویای بودن کنار آب و فرو بردن خنکا و بوی نم آب به سینه در زیرزمین های خانه های سنتی در سرداب ها تجلی یافته است؛ زمانی که مردم از تهویه های امروزی و خنک کننده ها برخوردار نبودند و سعی می کردند فضای زندگی خود را با نیازهایشان تطبیق دهند. سرداب ها نمود بارز نوعی آسایش اقلیمی است که سرمایشی طبیعی پدید می آورده است.