در عصری که فناوری ارتباطات و اطلاعات سبب ظهور الگوهای جدیدی از کسب وکار و تعاملات اجتماعی شده است، سازمان ها با چالش های جدیدی مواجه شده اند. سازمان ها به عنوان نهادهای اجتماعی تحت تاثیر تحولات، دچار پیچیدگی هایی در سیستم ها و تعاملات خویش شده و به ناچار برای همراهی با تحولات بازار، نیازمند برنامه ریزی و بازنگری هستند. در این شرایط معماری سازمانی از نقش ویژه ای برخوردار است. معماری سازمانی نقش عمده ای در بازنگری و برنامه ریزی سازمان ها دارد. از آنجا که حجم وسیعی از تحولات عصر جدید ناشی از فناوری اطلاعات و ارتباطات است و سازمان ها نیازمند آن هستند که ماهیت وجودی خود را حول مفاهیم و واژگان عصر جدید بازتعریف کنند، باید معماری جدیدی بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات بنا نهند.