از موفقیت کشورهای در حال رشد و رسیدن به صفوف دولت های پیشرفته صنعتی، چنان برمی آید که روند مدرن سازی این دولت ها غالبا بیش از 20 سال طول نمی کشد؛ برای مثال دولت های آسیایی ازجمله مالزی، سنگاپور یا کره جنوبی روند نوسازی و متمدن شدن شان هرکدام فراتر از عمر یک نسل نبوده است.

حال آنکه وقتی به تجارب دولت های خاورمیانه می نگریم، درمی یابیم اینها مدرن سازی شان را از نیمه های قرن گذشته بعد از حرکت های استقلال طلبانه شروع کرده اند؛ یعنی زمانی که دولت های به اصطلاح ببرهای آسیایی نیز حرکت خود را شروع کرده بودند. اما بعد از نیم قرن همه دولت های خاورمیانه عقب گرد کرده اند حال آنکه دولت های آسیایی تا