گرایش به مارکسیسم در سال های دهه 1970 تنها بازی ممکن برای یک دانشگاهی جدی و رادیکال محسوب می شد، اریک اولین رایت نیز از این قاعده مستثنا نبود. اما تا سال های دهه 1990 بازی دیگر عوض شده بود و مارکسیسم به حواشی درون و برون آکادمی عقب نشسته بود. انتخاب رایت هم ماندن در دانشگاه بود. او مصمم بود که بتواند قسمی مارکسیسم جامعه شناختی را نه با ایده هایی ثابت یا یک شیوه شخصی بلکه با پرسش هایی مشخص و یک چارچوب مفهومی برای پاسخ به این پرسش ها بازسازی کند. مارکسیسم رایت علوم اجتماعی معمول است که هدف آن جست وجوی سوسیالیسم است. در 40 سال گذشته، کار او متمرکز بوده است بر بازاندیشی دو بخش اصلی در سنت مارکسیستی: