شرق: آدرسشان نزدیکی چهاردانگه است؛ محله مرتضی گرد. از خیابان های خاکی و تودرتویش که می گذریم، ماشین جلوی یک ساختمان آجری می ایستد. صحبت ها را کرده اند و قرارها را گذاشته اند که اسمی و عکسی از خانواده نباشد. پسرک جلوی در ایستاده و با چشم های نیمه باز لبخندش را تحویلمان می دهد. شلوارش را تا زیر سینه اش بالاکشیده و اختیار دست هایش را هم ندارد. با هیجان جلو می آید و با مردها دست می دهد. نگاه بی حالتش به هوا دوخته شده و نرم نرم می خندد. این یکی از فرزندان معلول خانواده ای است که از 9 فرزندی که دارند، پنج تایشان معلول اند. خانواده ای در مرتضی گرد که پدرشان خیاطی است که مدت هاست چرخی برای خیاطی ندارد و تنها خواسته شان داشتن یک سقف است. سقفی برای خودشان تا هر سال مجبور نباشند تن علیل و رنجور فرزندانشان را به دندان بکشند و از خانه ای به خانه دیگر بروند....