به نظریه های ادبی فکر نمی کنم فرزند زمانه خودم هستم

پیتر اشتام، نویسنده سوییسی در طول زندگی اش کارهای زیادی کرده است، اول حسابداری خوانده و مدتی هم در این حوزه کار کرده بعد هم روانشناسی را انتخاب کرده و فکر می کرد از طریق آن می تواند مردم را مطالعه کند، او حتی مدتی روزنامه نگاری هم کرده است، اما انگار او همه این کارها را کرد که در نهایت نویسنده شود: دنیای ادبیات آنقدر برایش جاذبه داشت که فکر کرد می تواند در داستان هایش آدم ها را مطالعه کند. خودش می گوید که شخصیت های داستان هایش بخشی از خودش هستند، جوانی اش و حالامیانسالی اش. شخصیت هایی گیج و سردرگم که دلیلش