با خانواده به باغی در لواسان آمده بودند؛ او اشاره ای به مادرش می کند و می گوید: «در اینجا خانه ای داشته باشیم و همین جا بمانیم». شهید «علیرضا لقمانی» متولد 4 آبان سال 1344در جریان قیام 17 شهریور(جمعه سیاه) که در آن سال فقط 13 سال سن داشت از ناحیه سر و پا زخمی شد و بعد از انتقال به بیمارستان در آنجا به شهادت رسید. با توجه به اینکه پیکر شهدای این واقعه توسط سربازان رژیم طاغوت مفقود می شد و از خانواده شهید «حق تیر» دریافت می شد، خانواده علیرضا با همکاری کادر بیمارستان وی را مخفیانه از بیمارستان خارج کرده و در باغی در افجه لواسان با همان لباس و در حالی که پیکر شهید در پتو پیچیده شده بود به خاک

سپردند.

مزار این شهید حدود 7 ماه پنهان بود و سرانجام در فروردین 1358 طی مراسمی بر سر مزار شهید، مردم آگاه شدند که شهید لقمانی در این نقطه به خاک سپرده شده است.

پدر «شهید» در کمیته انقلاب اسلامی فعالیت می کرد و مردی انقلابی و مومن بود؛ هر هفته به لواسان می آمد؛ در زمان جنگ تمام وسایل مغازه را بین مردم نیازمند توزیع کرد و کسب و کار را کنار گذاشت و به جبهه رفت؛ تا اینکه «محمدباقر لقمانی» پدر شهید «علیرضا لقمانی» نیز در منطقه شلمچه و عملیات «کربلای 5» به شهادت رسید.