تردیدی نیست که اقتصاد ایران در شرایط رکودی به سر می برد و با بحران بیکاری مواجه است و هر ساله هزاران فارغ التحصیل جدید دانشگاهی به متقاضیان کار اضافه می شوند، اما این بازار ویژگی های خاصی نیز دارد و نرخ بیکاری در سطوح و بخش های مختلف بسیار متفاوت است. به عنوان مثال در بعضی از فعالیت ها نیروی کار با سطح تحصیلات و مهارت های مختلف امکان جانشینی با یکدیگر ندارند. مثلاکارگران زن تمایل و زمینه ای برای انجام کارهای دشوار فیزیکی ندارند یا نیروی کار تحصیلکرده تمایلی به کار در فعالیت های کشاورزی و ساختمانی ندارد.

از این رو یک دست دیدن بازار کار یک خطای بزرگ است و ممکن است منجر به تصمیمات اشتباه در میان سیاست گذاران شود. اخیرا نمایندگان مجلس طرحی در زمینه ساماندهی اتباع بیگانه در ایران آماده و ارائه کرده اند. در آن یکی از دلایل بیکاری کارگران ایرانی را عدم ساماندهی اتباع بیگانه مجاز و غیرمجاز در کشور دانسته اند. همچنین عنوان شده است که عدم ساماندهی مناسب کارگران خارجی موجب پدید آمدن مشکلاتی برای حقوق کارگران ایرانی شده است که این نوع نگاه از یکپارچه دیدن بازار کار ناشی شده است. آمارها نشان می دهد که نرخ بیکاری کارگران کم مهارت از نرخ بیکاری کارگران تحصیلکرده پایین تر است و از آنجایی که اشتغال کارگران مهاجر در ایران به طور عمده در رسته های شغلی کارگران کم مهارت است، حذف و حتی محدود کردن حضور کارگران مهاجر از بازار کار ایران در شرایط حاضر می تواند موجب افزایش سطح دستمزدها در بخش کشاورزی، خدمات و ساختمان شود. این کارگران عمدتا در بخش ساختمان و کشاورزی مشغول به کار هستند که از قضا تقاضای بالایی برای نیروی کار آنها وجود داشته و شوربختانه هموطنان ما تمایل چندانی برای انجام مشاغل پر زحمت ندارند.