سنت اختصارنویسی که در قدیم به آن ایجاز می گفتند، در ادبیات فارسی سابقه طولانی دارد، اما آنچه در شبکه های اجتماعی و پیام های کوتاه رایج شده، کوتاه نویسی است به صورتی که از سر و ته واژه ها می زنند تا آنها را هر چه کوتاه تر بنویسند. این موضوع افزون بر آسیبی که به زبان می زند، به خط فارسی نیز خدشه وارد کرده و شکل آن را تا حدودی دگرگون می کند.

کوتاه نویسی از تبعات دنیای مجازی است دنیایی که چه بخواهیم، چه نخواهیم از واقعیات دنیای امروزی است و نمی توان آن را نفی کرد. اما با این پدیده می توان برخوردی منطقی و معقول داشت و به عنوان یک مساله اصلاح شدنی به آن نگاه کرد. نخست آموزش استفاده صحیح از فناوری نوین به کاربران آن است. مانند هر وسیله ای دیگر استفاده از فناوری های ارتباطی نوین، آداب و ترتیب خود را دارد. در این میان، رسانه ها می توانند نقش موثری در این خصوص داشته باشند و با فرهنگ سازی و پرهیز از ترویج کوتاه نویسی، به این پدیده دامن نزنند.

در کنار فرهنگ سازی و آموزش، می توان با «اصلاح هدایت شده» از تبعات کوتاه نویسی کاست. امروز براحتی با کمک نرم افزارهای موجود، امکان اصلاح متن فرستنده متن یا پیام که به صورت کوتاه نوشته شده است، وجود دارد تا متن، درست و پیراسته در اختیار مخاطب یا دریافت کننده پیام قرار گیرد.