میاستنی شایع ترین بیماری عضلانی است که در تمام سنین اتفاق می افتد. این بیماری معمولا در ابتدا با ضعف عضلات چشم، به شکل افتادگی پلک و دوبینی نمایان می شود و بتدریج ضعف به عضلات صورت مانند عضلاتی که در بلع و تکلم دخالت دارند، عضلات دست و پا و در موارد حادتر به عضلات تنفسی هم سرایت می کند.

علائم بیماری میاستنی نوسان دارد و معمولا با استراحت بهتر شده و با فعالیت شدت می یابد بطوری که بیمار در ساعات ابتدایی روز وضعیت بهتری دارد اما با نزدیک شدن به شب علائم شدیدتر شده و وی را آزار می دهد. این بیماری که یک بیماری سیستم ایمنی است در صورت رسیدن به مرحله منتشره و درگیری عضلات تنفسی به خفگی بیمار منجر خواهد شد. بیماری میاستنی قابل پیشگیری نیست اما اگر بموقع تشخیص داده شود قابل درمان خواهد بود.

یکی از علل بروز این بیماری فعالیت بیش از حد غده تیموس و ترشح نوعی آنتی بادی در خون است. گاهی هم تومور تیموس می تواند فرد را به میاستنی مبتلاکند.

این بیماری از طریق نوار عضله و اندازه گیری آنتی بادی در خون تشخیص داده می شود و با روش هایی مانند جراحی تیموس، تصفیه پلاسمای خون یا تزریق وریدی نوعی سرم طی 5 روز درمان می شود.