روزنامه نویسی به سبک ایرانی تا آنجا که مقدور حکومت ها بوده در محدوده جاده سانسور طی طریق کرده و روزنامه نگار ایرانی نیز در واکنش به چنین روندی سیاست هایی متفرق و نه متکثر در قالب تندروی و اعتدالی و ارتجاعی در پیش گرفته که حاصل آن بازداشت و تبعید برای تندروها و در بهترین حالت، مشروطه برای اعتدالی ها بوده است. در این میان نام برخی افراد با تاریخ مطبوعات و بالطبع سانسور گره خورده است. اگر میرزا صالح و میرزا ملکم خان به عنوان پیشگامان روزنامه نگاری ایرانی و اعتمادالسلطنه به عنوان وزیر انطباعات و روزنامه خوان شاه قاجار شناخته می شوند محرمعلی خان زینعلی نیز مشهورترین چهره تاریخ سانسور مطبوعات ایرانی است.