مساله هسته ای ایران را که به عنوان یک بحران در صحنه دیپلماسی و روابط بین الملل مطرح بود می توان از موارد خاص و در نوع خود کم نظیر به حساب آورد. چرا که این مساله همزمان ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مهم تر از همه، امنیتی را در برمی گیرد. بحرانی تماما بین المللی که در مواقعی حتی توانست قدرت های متخاصم غرب و شرق را هم با یکدیگر متحد کند تا قطعنامه های متعددی علیه ایران به تصویب برسد. بسیاری از ناظران سیاسی معتقدند تنش های هسته ای ایران که سال های زیادی کشور، تصمیم گیرندگان، مردم و به طور کلی، نظام سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار داده بود تا حدودی به وسیله «برجام» فروکش کرد. بنا به گفته موافقان،