هارولد بلوم، منتقد سرشناس آمریکایی از «اضطراب تاثیر» یا (anxiety of influence) سخن می گوید و بر اساس آن تاریخ ادبیاتی را با توجه به عقده اودیپ نوشته است. او معتقد است که شاعران دچار «اضطراب تاثیر» هستند و همیشه احساس می کنند که زیر سایه شاعر «قدرتمندی» هستند که پیش از آنها فعالیتش را شروع کرده است؛ درست همان طور که «پسران» در سایه سرکوب پدرانشان هستند که هر لحظه ممکن است گریبانشان را بگیرد. به این ترتیب اشعار اینان تلاشی برای فرار از این اضطراب است که خودش را به این شکل در اشعارشان نشان می دهد که از یک شعر قدیمی شاعر پرداخت نوی ارائه می دهند و سعی می کنند شاعری را که با او رقابتی اودیپ وار دارند، از درون خلع سلاح کنند و از او سبقت بگیرند. با وجود همه این تلاش ها باز تاثیر آن شاعر در اشعارشان دیده می شود.