شهید جواد محمدی متولد 1362و ساکن محله دینان درچه می باشد.

رمضانعلی محمدی پدر شهید؛ در مصاحبه ای می گوید: جواد هر وقت به من می رسید، دست مرا می بوسید، و در واقع یک معلم برای من و خانواده محسوب می شد و تاکنون سه مرحله به سوریه اعزام شده بود و هر سه مرتبه مجروح شده بود و مجروحیت خودش را از ما پنهان می کرد. سجاد محمدی تنها برادر جواد هم، به خاطر مجروح بودن در سوریه اکنون در منزل تحت درمان است.

پاسدار و بسیجی فعال و مخلص، شهید جواد محمدی، شامگاه روز سه شنبه 16 خرداد ماه 96 در نبرد با تروریست های تکفیری در منطقه حماء سوریه در دفاع از حرم حضرت زینب(س) به درجه رفیع شهادت نائل گردید و هنوز پیکر پاک این شهید به خاک وطن بازنگشته است.

در وصیت نامه شهید جواد محمدی آمده است:

اگر خدا لطف کرد و شهادت نصیب من شد، من در آن دنیا یقۀ بی حجاب ها را و کسانی که تبلیغ بی حجابی می کنند را می گیرم.

من آماده ام هزار بار برای سیدعلی خامنه ای بمیرم و زنده شوم و باز هم در رکاب ولی فقیه باشم.

سفارش به پاسداران، [اینکه] از مرگ نترسید، مرگ در رختخواب هم یقۀ ما را می گیرد، لذا سعی کنید طوری حرکت کنید، که مرگ شما با شهادت و همراه خون دادن باشد و خداوند به شما مباهات کند.

اگر امام سیدعلی خامنه ای گفتند: ببر، ببرید؛ و اگر گفتند نبر، نبرید. دستور مقام معظم رهبری باید عملی شود.

شهادت نوع مرگ را عوض می کند، ولی زمان آن را نه، و اگر من لایق باشم، شهادت نصیب من می شود.

من به صورت داوطلبانه برای نابودی اسرائیل به سوریه اعزام می شوم.