سال های دهه 70 و 80، سال های اوج و فروغ مجموعه های هرشبی در تلویزیون بودند؛ سال هایی که ساخت مجموعه های دنباله دار و اصطلاحا نود شبی در تلویزیون شدت گرفت و تحت قالب باکس های نمایشی گوناگون، شب های مخاطبان را گرما می بخشید. پاورچین و نقطه چین، زیر آسمان شهر، بدون شرح، کوچه اقاقیا و شب های برره نمونه هایی از این مجموعه های دنباله دار بودند که تقریبا در تمامشان ویژگی هایی مشترک به چشم می خورد. همه داستانی طنز اما با درونمایه ای اجتماعی و رگه هایی از نقد نسبت به عادات و رفتارهای جمعی داشتند و در کلیت، ماجرایی ساده و حتی نه چندان منسجم را دنبال می کردند. بسیاری از این سریال ها حتی از ابتدا تصمیم