این یک یادداشت است. می شود آن را نخواند و فقط به آن «نگاه» کرد. شکل کلمه ها، چیدمان، اندازه حروف، قواعد و علامت های نوشتاری مانند ویرگول، نقطه، گیومه، نیم فاصله، رنگ، پس زمینه و...، اینها هم بخشی از این نوشتار هستند که می توانند مستقل از محتوا مورد توجه باشند.

سانتاگ در کتاب «علیه تفسیر» می نویسد: «کارکرد نقد باید نشان دادن این مسئله باشد که چگونه این چیز، چیزی که هست شده است و حتی نفس این که این چیز این گونه است، نه این که این چه معنایی می دهد» (سانتاگ، 1396: 41). و در جای دیگری می آورد: «در اغلب نمونه هایی که در دوره ی مدرن شاهد آنیم، تفسیر درواقع در حکم خودداری هنرستیزانه از به حال