دوم اردیبهشت 1391 مقاله ای نگاشتم که در همان زمان بازتاب وسیعی در مطبوعات و رسانه های کشور داشت، در آن مطلب، به ضرورت استفاده از نام ایرانی برای جزیره ابوموسی تصریح کردم. این پیشنهاد در آن زمان از سوی دستگاه های مسوول نه تنها جدی گرفته نشد بلکه طی نامه رسمی با آن مخالفت هم شد؛ اما امروز خوشحالم که پیشنهاد آن زمان، اکنون رسما به رسانه ملی ابلاغ و تکلیف شده که از این جزیره با نام ایرانی بوموسی نام برده شود.

نگارنده چندی پیش در مطالعاتی در حوزه «هستی و زبان» درباره جایگاه سخن در مراتب وجود، به این نکته رسید که جهان هستی، جهان نام هاست و آنچه نام ندارد، در واقع موجود نیست. گواه این سخن، گفته