در ادبیات حقوق بشر، نزدیک ترین عبارتی که معنای حقیقی کلمه «یکجانبه گرایی» را توصیف می کند، عبارت «اقدامات قهری یکجانبه» است. این عبارت در بطن خود، هم صفت منفی یکجانبه گرایی را نمایش می دهد و هم طبیعت خشن و مبتنی بر زور آن را عیان می سازد. این مفهوم در قطعنامه شماره 152 صادره از سوی کنفرانس تجاری وتوسعه (انکتاد) به تاریخ 2 ژوئیه 1983 ترکیب با معناتری تحت عنوان اقدامات قهری اقتصادی گرفت و به مرور زمان نه تنها حوزه اقتصاد، بلکه حوزه سیاست را نیز پوشش داد. بر همین مبنا بود که در قطعنامه شماره 197 اجلاس 38 مجمع عمومی (1983) صراحتا این واقعیت مورد شناسایی قرار گرفت که برخی از دولت های توسعه یافته