از سروکولم بالا می رفت و بیسکویت بهم تعارف می کرد و اصرار داشت بخورم. تازه راه افتاده بود و تعادل کافی در راه رفتن نداشت، باوجوداین هم فارسی را متوجه می شد و هم عربی را. می دیدم وقتی پدرش با او عربی حرف می زند واکنش نشان می دهد و همین طور وقتی مادرش فارسی حرف می زند. کلماتی را به دو زبان ادا می کرد و خنده از رخش محو نمی شد. به دوروبرم که نگاه می کردم معلوم نبود اتاق کار است یا اتاق بازی. گوشه ای از اتاق که نه، کل اتاق حتی روی میز کار پدر و مادرش هم اسباب بازی ریخته بود و هرازگاهی هوس می کرد بالای میز برود و روی میز بازی کند. برخلاف پدر سام1 که آرامش داشت و با طمانینه صحبت می کرد، در نگاه مادرش