اولین بار که سوار بوئینگ 300-747 یکی از خطوط هواپیمایی داخلی در مسیر تهران به مشهد شدم را هیچ وقت فراموش نمی کنم. غول آساترین هواپیمای پهن پیکری که هنوز هم سلطان آسمان کشورمان است و آخرین نوع از سری 300 بوئینگ های 747 است که در جهان پرواز می کند. با موتورهای جت غول آسا و کابینی بزرگ تر از هر هواپیمایی که تا آن روز سوار شده بودم. هنگام پرواز به این فکر می کردم که احیانا چه هواپیماهای دیگری شبیه به این غول زیبا این روزها در جهان پرواز می کنند. به این که سفرهایی که تا چند دهه قبل ماه ها طول می کشید این روزها به لطف هواپیماهای مسافربری چقدر کوتاه شده است؛ در حد نوشیدن یک فنجان چای و یک ناهار مختصر