بی‍‍ژن الهی به عنوان شاعر یک وجه دارد و به عنوان شخصیتی ادبی وجهی دیگر. به عنوان شاعر دو دسته از آثارش در دسترس ماست؛ نخست شعرهایی که او در زمان حیاتش منتشر کرده و دیگر شعرهایی که بعد از درگذشتش به اهتمام دوستان او چاپ شده است. این بخش دوم حجم زیادی دارد و علی القاعده گردآورندگان هم در چینش آن دخیل بوده اند. در شعرهای دسته اول، یعنی آنچه خود الهی اجازه انتشار آنها را داده، با شاعری شدیدا سوررئالیست و معطوف به ماوراءالطبیعه روبه رو هستیم. از این منظر شاید بتوانیم او را با گرایش هنرمندان ابتدای جریان پست مدرن مانند ازرا پاوند که نگاهی هم به شرق داشتند، مقایسه کنیم. اگرچه پاوند هنرمندی مدرن شناخته