هدف از طرح اصلاح الگوی کشت این است که ظرفیت طبیعی و غیرطبیعی هر منطقه به نحو مطلوبی در فرایند تولید کشاورزی به خدمت گرفته شود تا بیشترین تولید به صورت پایدار حاصل شود. از این رو با توجه به اینکه تنوع محصول در ایران رتبه سوم جهانی را دارد، جامع نگری در طراحی الگوی کشت امری حیاتی است و منجر به فرصت های بی بدیل خواهد شد. فرض بر آن باشد تنها به مولفه های طبیعی توجه شود، لکن پایداری تولید را نخواهیم داشت، زیرا شرایط اقتصادی، بازار و اجتماعی و... در توزیع محصول موثر است. چنانچه امنیت غذایی در نظر گرفته نشود آنچه که حاصل می شود انبوهی از محصولاتی است که مورد نیاز عامه مردم منطقه نخواهد بود و قیمت مصرف